Cruise Caraiben aan boord van Princess
Na een annulatie wegens Covid in 2021 mochten wij deze keer wel onze koffers pakken voor een cruise richting Caraïben.
Deze maal waren onze bestemmingen Jamaica, Colombia, Panama, Costa Rica en de Cayman eilanden. Plaats van inscheping was Fort Lauderdale, Florida, USA.
Gelukkige zijn tussenin de covidmaatregelen versoepeld en konden we in Zaventem zonder problemen en zonder een stapel documenten inchecken voor onze eerste vlucht richting Newark, New Jersey.
Na een rustige vlucht, een lekkere lunch en enkele mooie beelden van de ijzige kust van Canada zijn we geland in Newark. Na de douanecontrole, het ophalen en het opnieuw inchecken van onze bagage was het richting terminal 2 voor onze aansluitende vlucht naar Fort Lauderdale. Nog net tijd voor een lokaal pintje met de skyline van New York op de achtergrond en weg waren wij.
Het Rodeway Inn hotel was in feite een typisch Amerikaans motel met een zwembad tussen het tropisch struikgewas. Het hotel en de kamer waren zeker in orde, het enige dat je niet nodig had was een wekker. Daar zorgen de lokale vogels voor die vanaf 4 uur vrolijk maar zeer luid hun stembanden opwarmden.
Dag 1: Na een verkwikkende douche en een ontbijt met verse wafels, die we zelf mochten bakken, hadden we nog net tijd om eens de omgeving te verkennen. Veel is er echter in de buurt niet te zien op uitzondering van het silhouet van het Hard Rock Hotel in de vorm van een gitaar. Net te ver en te weinig tijd om een bezoekje te brengen dus terug naar het hotel om uit te checken en met het pendelbusje naar de cruiseterminal te gaan.
Het was de tweede maal dat we met MedallionNet van Princess Cruises zouden inchecken en we waren benieuwd of het deze keer even vlot ging gaan. En ja, een massa aan medewerkers zorgden ervoor dat we ons direct konden aanmelden. Omdat wij, samen met Nadia van Cruisemarkt, alles vooraf hadden geregistreerd, was het een kwestie van minuten om alles te checken, onze Princess medaillon in ontvangst te nemen en plaats te nemen in de wachtruimte. Om 12u was het zover, we mochten aan boord, klaar voor het Caribisch avontuur.
Om een voor ons onbekende reden hadden wij enkele maanden geleden een upgrade aangeboden gekregen van Princess en waren we zeer benieuwd naar onze kajuit achteraan op het schip. De indeling van de kamer was zoals andere balkonhutten maar het terras was dubbel van oppervlakte.
Het was middag dus mijn maagje gaf het signaal dat het tijd was voor een eerste kennismaking met het buffetrestaurant. Het restaurant was een stuk kleiner op de Caribbean Princess dan op ons vorig schip de Sky Princess maar zeker niet minder gezellig. En zoals op alle cruiseschepen, aan eten geen gebrek, ik zou eerder zeggen waar moet ik beginnen met proeven?
Na het middagmaal hebben we een eerste verkenning gedaan van het Lidodeck om ons dan met een glaasje wijn op ons terras te installeren in afwachting van het vertrek. Stipt om 16u touwen los en weg waren wij. Onze eerste vakantiefoto’s van op het schip waren van de zonsondergang op Miami Beach. Een mens kan slechter beginnen aan een vakantie.
Dag 2: Onze eerste dag aan boord was een zeedag dus zoals altijd na het ontbijt was het tijd voor een grondige verkenning van het schip.
Eerst een bezoek aan de piazza, of het hart van het schip, met een zicht van dek 7 tot aan de ‘International Coffeebar’ op dek 5.
Ook hier was weer alles aanwezig wat je gewoon bent om op een cruiseschip te vinden: gezellige zithoekjes, bars in verschillende stijlen, casino, winkels, theater, kunstgalerij, specialiteitenrestaurants, helpdesk, fotogalerij en future cruise desk. En toen hadden we nog maar 3 verdiepingen gedaan.
Dan heb je nog dek 15 tot 17 met de verschillende zwembaden, jacuzzi’s, plonsbadjes voor de kleinsten, lighoekjes, openluchtcinema, discotheek en sportgelegenheden. En van al deze mogelijkheden krijgt een mens honger en dorst, dus kan je voor een hapje aanschuiven in het buffetrestaurant, de pizzeria, de Salty Dog of voor een ijsje aan het Latte Café naast het zwembad.
De rest van de dag was het luieren en genieten want de volgende dag stond onze eerste stopplaats op de agenda: Falmouth, Jamaica.
Dag 3: Tijdens het ontbijt konden we genieten onder een stralende hemel van onze aankomst in Falmouth. Een haven met een terminal op maat gemaakt voor cruiseschepen. Hier hadden we gekozen voor een excursie naar het stadje Ocho Rios en daarna een bezoek aan een tropische tuin met waterval gelegen op de site van een oude rum distilleerderij.
Het stadje Ocho Rios was voor ons een beetje te veel souvenirshops en te weinig lokale cultuur. Aan de rand van de winkeltjes werd ik wel een lokaal kruid aangeboden, waarvoor ik vriendelijk bedankt heb, toen ik iets later een stukje typische rum cake werd aangeboden heb ik toch toegehapt. Een mens mag niet altijd nee zeggen op vakantie hé.
Dag 4: tweede zeedag voor we het drieluik Colombia, Panama en Costa Rica aanvatten. Een dag om te relaxen met nu en dan een stop aan het buffet en de bar. Bij 30° moet een mens oppassen dat je niet uitdroogt. Gelukkig hebben we problemen vermeden en ’s avonds was het tijd voor de eerste Broadway show: een modern operaspektakel die zeker de moeite waard is om te zien.
Dag 5: Cartagena, Colombia. Ik had voor het bezoek aan Cartagena zelf een wandeling uitgestippeld. De terminal van Cartagena heeft iets unieks.
Als je van het schip naar de uitgang van de terminal stapt moet je door een tropische tuin met ara’s, flamingo’s, pauwen, luiaard (als je hem kan vinden in de bomen) en tal van andere dieren.
De dieren zitten niet in kooien maar kunnen vrij komen en gaan. Een zeer leuke start van de dag.
Omdat het eerste deel van de wandeling door een businessgedeelte van de stad is hadden we beslist een taxi te nemen om naar ons startpunt van onze wandeling te brengen, zo konden we toch 40 minuten kostbare tijd uitwinnen. Tijdens de rit wou onze taxichauffeur zelfs voor 50 dollar de hele dag rondrijden met ons maar wij hebben ons bij ons plan gehouden en laten afzetten aan het kasteel van San Felipe de Barajas.
Een beslissing die wij op het eind van onze dag zeker niet beklaagd hebben want te voet kan je in Cartagena steegjes ontdekken die je met een taxi zeker niet zou gezien hebben. Na het kasteel was het richting de wijk Getsemani, een wijk die zeker niet mag ontbreken tijdens je wandeling met in elke straat prachtige muurschilderingen.
Ogen te kort om alles te bekijken maar de stad heeft nog veel meer te bieden dus was het via een parkje, met veel nieuwsgierige aapjes, richting oude stad.
Met zijn imposante muren en mooie klokkentoren kan je de ingang van de oude stad niet missen. Eénmaal binnen de muren staan de lokale straatverkopers je op te wachten om een zomers hoedje te verkopen of proberen er dames in traditionele klederdracht met een fruitmand op hun hoofd op de foto te gaan met u, tegen betaling natuurlijk. Zoals in alle steden met toeristen was er ook hier aan souvenirshops geen gebrek maar daarnaast kan je genieten van de oude gebouwen en kerken die de stad rijk is. Wij zijn uiteindelijk aan de ander kant van de oude stad uitgekomen waar je vanop de stadmuren een prachtig zicht hebt van de haven en de Caribische zee.
Je kan uiteindelijk via de muren rond de oude stad lopen maar wij hadden nog één plaats van afspraak: het Hard Rock Café Cartagena gelegen aan het centraal plein in de oude stad. Het bezoeken van Hard Rock Cafés maakt voor ons intussen deel uit van onze vakanties en, waar mogelijk, gaan we ze zeker binnen om een cocktail te drinken en/of iets te eten. Cartagena was voor ons café # 75. Omdat enkel de shop open was heb ik aan de manager gevraagd of het toch niet mogelijk zou zijn om boven enkele foto’s te nemen.
De manager stemde meteen in en deed er zelfs nog een schepje bovenop door ons achter de bar te laten plaatsnemen met elk een gitaar in de hand. Van een leuke vakantiefoto gesproken.
Panamakanaal
Dag 6: Panama met doortocht 1e deel Panamakanaal
Het was vandaag vroeg uit de veren want om 06u00 gingen we onze doortocht starten van het eerste deel van het Panamakanaal. Het was enkel een kwestie van een goed plaatsje te vinden op de neus van het schip om een mooi zicht te hebben van het sassencomplex. Na enkele kiekjes vanop de bovenste dekken heb ik uiteindelijk plaats gevat op het promenadedek vanwaar ik een mooi zicht had op de sasdeuren. Toch spectaculair als je langzaam door de sassen vaart. Na enkele mooie detailfoto’s van de immense deuren was het richting kamer om vanaf ons balkon – met dank aan de upgrade – de rest van de doorvaart mee te volgen. De laatste sas was het signaal voor ons om tijd te maken voor een stevig ontbijt, we hadden immers nog een riviersafari op het Panamakanaal voorzien op zoek naar wildlife.
Eenmaal voor anker op het Gatunmeer was het aan land met een tenderboot om daarna een klein uurtje te rijden naar de bootjes waarmee we de rivier gingen opvaren. We zaten nog maar pas in de boot en hoog in de boom voor ons konden we onmiddellijk onze eerste 3-tenige luiaard bewonderen. Toch een dier dat je altijd wil zien gezien hebben als je in deze streek bent. Daarna was het via het Gatunmeer naar enkele zijtakken van het Panamakanaal. En hoewel door de warmte de vogels niet in grote getalen aanwezig waren, op uitzondering van zwarte- en roodnekgieren, fregatvogels en enkele pelikanen, hadden we aan aapjes geen gebrek. Brulapen, roodnektamarinden en witte schouderkapucijnapen die tot op de boot sprongen op zoek naar iets eetbaar. In het water was het uitkijken voor Cayman krokodillen en waterschildpadden, op de oevers hebben we ook nog een caracara en een schuchtere miereneter kunnen spotten. Na twee uur was het terug richting bus om ons naar de kustplaats Colon te brengen waar, als alles goed verlopen was, ons schip zou aangemeerd liggen.
Dag 7: Puerto Limon, Costa Rica.
Op een vrolijk deuntje werden we in de haven verwelkomt en door onze gids meegenomen voor onze excursie. Terwijl de gids ons onderdompelde in een vat vol informatie waarbij we zelfs konden proeven van verse cacaobonen werden we, na een busrit langs enkele lokale dorpen en prachtige stranden, veilig afgezet op onze eerste bestemming: het Jaguar Rescue Center. Een opvangcentrum voor gewonde, wilde dieren die na revalidatie terug in het wild geplaatst worden. De grappige kop van twee jonge 2-tenige luiaards zorgt altijd voor een glimlach, maar omdat de dieren logischerwijs zoveel mogelijk van menselijk contact worden afgeschermd, hebben we niet veel van de dieren kunnen bewonderen. Spijtig maar begrijpelijk. Dan maar genoten van de bloemenweelde en enkel prachtige vlinders waaronder de reuze, blauwe morphovlinder.
Geen tijd om te treuren want we hadden nog een wandeling in het regenwoud tegoed, voor mij toch één van de hoogtepunten van deze reis. Van de parking zat je in enkele stappen in het tropisch groen van het regenwoud van Costa Rica. In de verte waren het opnieuw brulapen die voor de lokale muziek zorgden. Op ons pad waren het vooral vogels, vlinders en een waaier aan reptielen en insecten. Voor de liefhebbers een opsomming: agoeti (knaagdier), bidsprikhaan, gekko, hagedis, gouden zijdespin, zebraspin, goudvleksteltmotrups, Cook vlinder, Yellow sulfervlinder, monarchvlinder.
Het spannendste moment op de wandeling was toen we langs een boom passeerden waar een gele wimpelpalm pitviper of kortweg giftige, gele slang lag te slapen op een tak. Een wandeling door het regenwoud zorgt altijd voor verrassingen, je ziet eerst niets maar toch is alles in beweging.
Op de terugweg was er nog een lokale lunch voorzien in een wegrestaurant. Als ik het in één woord moet omschrijven: zalig. Bij aankomst in de haven stond onze lokale zanger opnieuw een vrolijk deuntje te zingen. Helaas, ons bezoek aan Costa Rica zat erop. Tegen een tweede bezoek aan dit land zou ik zeker geen nee zeggen.
Dag 8: derde zeedag en tijd om onze laatste dagen op een rijtje te zetten en eens onze foto’s te bekijken. Een oude stad bezoeken, een rivier afvaren en wandelen door een regenwoud, er bestaan slechtere manieren om de dag door te brengen. Ook dit is cruisen voor ons, uitstappen voorbereiden, keuzes maken en éénmaal aan land het beste maken van de tijd die je hebt om het land te verkennen. Nooit tijd genoeg maar toch voldaan terugkijken op je avontuur.
Het eind van de zeedag hebben wij afgesloten met nog een Broadway Musical en een slaapmutsje in onze favoriete bar ‘The Weelhouse’.
Dag 9: Grand Cayman op de gelijknamige Cayman eilanden.
Via kleine bootjes werden we opgepikt en afgezet aan de kade. Het was een drukke dag voor de bootjes want naast ons lagen ook de Regal Princess en de Carnival Pride voor anker.
Ik moet eerlijk zijn, ik had de minste verwachtingen van deze stop maar dit was totaal ongegrond. We zijn onze dag begonnen met een bezoek aan het Cayman Turtle Center. Prachtig om zeeschildpadden van dichtbij te zien en de gids te horen vertellen hoe ze via een kweekprogramma zoveel mogelijk schildpadden terug in het wild uitzetten. Daarna was het richting Tortuga Rum Company. Tja, tijdens je bezoek aan het Caraïbisch gebied lijkt bruine rum de gouden draad, of beter gezegd de gouden vloeistof, te zijn die alle eilanden met elkaar verbindt. Ik heb me dan maar als vrijwilliger opgegeven om deel te nemen aan een proefsessie. Dorst gelest maar dan was onze dag nog niet om want we moesten nog een bezoek brengen aan HELL. Een dorp op het eiland met de gelijknamige naam. ‘A postcard from Hell’ is een must als je het lokale postkantoor bezoekt.
Het was bijna middag toen we terug aan de haven werden afgezet dus was het tijd voor een hapje. En waar beter onze reis afsluiten dan met een bezoek aan het plaatselijke Hard Rock Café. Een zalige cocktail met enkele hapjes was net wat we nodig hadden om genoeg energie te hebben om in de namiddag door de straatjes Grand Cayman te slenteren.
Helaas aan alle mooie liedjes komt een eind en was het ook voor ons tijd om voor een laatste keer aan boord te gaan.
Dag 10: onze laatste zeedag richting Fort Lauderdale.
Nog eens ten volle genieten van alle faciliteiten aan boord en dan was het tijd om de koffers boven te halen en alles in te pakken.
Zondagmorgen en tijdens ons ontbijt zagen we Fort Lauderdale opduiken. Het was afscheid nemen van nieuwe vrienden en dan was het koffers oppikken en vertrekken richting luchthaven. Spijtig dat de rit naar de luchthaven maar 20 minuten duurde want onze buschauffeur was een echte stand-up comedian. Na een tussenstop in Washington Dulles zijn we op maandagmorgen veilig en wel geland in Zaventem.
Het Caribisch gebied stond zeker niet bovenaan onze bucketlist van reisbestemmingen maar we zijn aangenaam verrast geweest van de gastvrijheid van de bevolking en gezelligheid van de locaties die wij bezocht hebben.
